Opknappertjes

Wonen in Calatayud…

Beter van niet. Tenminste dat was onze indruk gistermiddag. Wellicht waren we negatief beïnvloed door het veel te warme weer. Je gaat in mei in de hoop dan nog van milde temperaturen te kunnen genieten en je vind jezelf terug in een bakoven. Dus het devies: rustig lopen en uitkijken naar een leuke gelegenheid om iets te drinken en/of eten. Het eerste is ons niet gelukt en het tweede was niet te vinden. Vanochtend in de relatieve koelte maakte Calatayud veel goed, al zullen ze nog veel moeten investeren om het gros van de panden – naar onze maatstaven - bewoonbaar te maken.

Ik hoor van een afstandje de vraag aankomen waarom we zo graag naar Calatayud wilden? Wijn, lieve lezers, wijn. Calatayud heeft een eigen D.O.. Er worden hier mooie wijnen gemaakt, vooral van grenache noir (granacha tinta). De lievelingsdruif van manlief, vooral als ze van oude stokken komen. Het plan om te gaan wandelen hebben we overboord gekieperd en in plaats daarvan met de auto (en haar airco) een mooie tour gemaakt door de achterlanden van Calatayud. Halverwege een kleine (en wellicht daardoor haast onvindbare) bodega bezocht: de plaatselijke coöperatieve in Villaroya de la Sierra. Als aandenken gaan drie flessen D.O. Calatayud mee in de kofferbak. Genoten van de natuur, al moet je natuurlijk om een oude stierenvechtersarena (buiten gebruik) te zien door een gat in de omheining loeren én voor zo’n prachtige piepkleine orchidee wel de auto uit en diep door de knieën.